Klipklaar: de eerste inzichten!
De maandelijkse update over mijn onderzoek naar overheidsdiensten die goed zijn voor mensen
Hoi lieve lezers,
de zomer is weer bijna voorbij, we moeten weer aan de bak. Mijn zomer bestond uit ‘s ochtends data coderen achter de laptop en ‘s middags over data peinzen tijdens het hardlopen/ fietsen/ roeien/ hangmatteren. En dat levert wat op!
In deze nieuwsbrief een blik achter de schermen van mijn data-analyse en een tipje van de sluier van de eerste inzichten.
Vlak voor de zomer hakte ik de knoop door: mijn promotieonderzoek over hoe organisaties groeien in mensgericht ontwerpen ga ik bestuderen in het schuldendomein. Hoe maken de grote dienstverleners van de overheid diensten om mensen te helpen hun schuld te betalen, of liever nog: om schulden te voorkomen? Dit jaar onderzoek ik dit bij het programma Clustering Rijksincasso. In de blog Praktijkcasus bekend lees je er meer over.
In de blog Hoe je begrijpt wat je ziet als je onderzoekt vertel ik hoe ik het afgelopen half jaar data verzamelde bij het CRI programmateam. Ik observeerde elke week wat er gebeurde en schreef dat op in een dagboek. Ik interviewde teamleden en ik werkte zelf mee in een project. Voor dit laatste liep ik trouwens ook een dag mee met een deurwaarder, en daar schreef ik natuurlijk ook een blog over.
Sinds half juli had ik een ‘datastop’ zodat ik de dagboeken samen met alle interviews kon analyseren. Wat zal het heerlijk rustig overleggen zijn geweest voor collega’s zonder mijn monotone getik op de laptop.
De data-analyse deed ik op 2 manieren.
Een reconstructie
Ik maakte eerst een reconstructie van wat er vanaf de start van het programma tot nu gebeurde. Ik onderbouwde dit met quotes uit de interviews en observaties uit mijn dagboek. De tekeningen hiervoor hield ik - inderdaad als een loony - bij op de muur thuis van mijn werkkamer.
Deze narratieve analyse hielp me om verschillende fases te zien en daarmee de groei van het team en de werkwijze concreet te maken. Deze tijdlijn heb ik vanochtend gepresenteerd aan het team. Daar klonk veel herkenning, dus dat is een goed teken.
Klassiek data coderen
In de tweede analyse-aanpak legde ik de literatuur over mensgericht ontwerpen naast mijn data. Ik gebruikte hiervoor deze ISO-standaard. Alinea voor alinea ging ik door alle documenten: welke principes en activiteiten van mensgericht ontwerpen zie ik terug en hoe dan?
Hierdoor viel me op - heel kort door de bocht - dat ze best veel principes en activiteiten van mensgericht ontwerpen toepassen. Soms bewust, maar vaker onbewust. Ze noemen het soms heel anders, en soms lopen ze tegen hindernissen aan. Maar ook die hindernissen slechten ze weer met eenzelfde aanpak.
Dat maakte me blij: want het is dus prima mogelijk om mensgericht te werken in een overheidsomgeving waarbij ook nog allerlei organisaties samen diensten voor burgers aanpakken. Dat geeft de burger moed.
Jullie willen natuurlijk meer weten, en het liefst ook juicy details. Dat snap ik. Maar ik ga het eerst uitgebreid met de teamleden zelf en andere betrokkenen bespreken. Dat doe ik de komende weken. Met hen bepaal ik ook wat de vervolgstappen zijn om deze werkwijze beter te borgen in de organisatie(s).
Op 12 september in Den Haag vertel ik aan een breder publiek over mijn onderzoek tijdens het evenement: ‘Van stuurloos naar stuurkracht’. Je kunt je nog opgeven (helaas voor de wachtlijst volgens mij).
Tot volgende maand,
Maike